رامک; دوست بزرگ و کوچک

یک اعتراف نسبتاً کوچک: من قبلاً فکر می‌کردم خامه صبحانه است و فقط باید آن را با شکر یا نهایتاً عسل بخورم. این قاعده مدت‌ها در زندگی من پابرجا بود

دنیای «پنیرهای خامه‌ای» پر از طعم‌ها، بافت‌ها و فرهنگ‌های متفاوت است. مثلاً لبنه و ماسکارپونه را در نظر بگیرید؛ یکی از تپه‌های غرق در آفتاب خاورمیانه می‌آید، دیگری از مراتع

شما را نمی‌دانم، اما من مدت‌ها بود که عامدانه هیچ غذایی با کدو حلوایی درست نمی‌کردم؛ نگران بودن که غذا خیلی شیرین شود یا بافت آن زیر دندان عجیب باشد.

فرقی ندارد اولین‌بار پیده (Pide) را کجا امتحان کرده باشید، در لوکانتا های دنج استانبول، رستوران‌های شلوغ ترکیِ ایران یا حتی منزل یکی از آشنایان؛ در هرصورت، عطر و طعم